Janusz Korwin-Mikke urodziny : 1942-10-27
Polski publicysta i polityk. Założyciel i prezes ugrupowań politycznych: Unii Polityki Realnej, Wolności i Praworządności oraz Kongresu Nowej Prawicy. Poseł na Sejm I kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji.
Janusz Korwin-Mikke – przeszłość
Urodził się w okupowanej przez Niemców Warszawie.
Uczył się w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W czasie nauki wstąpił do 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta.
Maturę zdał w 1959, po czym rozpoczął studia na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od drugiego roku studiów matematycznych zaczął uczęszczać na zajęcia na drugim kierunku – filozofii – na Wydziale Filozofii i Socjologii tej samej uczelni.
13 kwietnia 1964 za kolportaż ulotek wzywających do wiecu przeciwko represjom wobec sygnatariuszy Listu 34
został zatrzymany i następnie tymczasowo aresztowany do 23 kwietnia 1964. Po opuszczeniu aresztu okazało się, że Służba Bezpieczeństwa zabrała z uczelni jego dokumenty. W 1969 uzyskał tytuł magistra filozofii za obronę pracy pt. Metodologiczne aspekty poglądów Stephena Toulmina, napisaną pod kierunkiem Henryka
Jankowskiego. Pozostałych kierunków studiów nie dokończył.
W latach 1969–1974 był pracownikiem naukowym – najpierw w Instytucie Transportu Samochodowego, następnie na Uniwersytecie Warszawskim w Zespole Badań nad Informacją i Techniką Podejmowania Decyzji kierowanym przez Klemensa Szaniawskiego.
W latach 1962–1982 należał do Stronnictwa Demokratycznego, z którego wystąpił w okresie stanu wojennego, na znak protestu przeciwko poparciu przez SD w Sejmie ustawy o przymusie pracy.
W 1978 założył Officynę Liberałów.
Razem ze swoim stryjem, publicystą katolickim Jerzym Mikkem, próbował przyłączyć się do tzw. komisji ekspertów przy komitecie strajkowym stoczniowców szczecińskich w sierpniu 1980.
W 1981 opublikował swoje postulaty na XII Kongres Stronnictwa Demokratycznego w broszurze pt. Mała niebieska książeczka.
W marcu 1982 został zatrzymany za kolportaż wydawnictw drugiego obiegu, a następnie internowany w Białołęce na okres od 9 kwietnia do 13 lipca 1982.
W 1986 Janusz Korwin-Mikke rozpoczął wydawanie kwartalnika konserwatywno-liberalnego „Stańczyk”.
18 grudnia 1988 przystapił do powołania Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie.
W 1990 założył tygodnik „Najwyższy CZAS!”, którego wydawcą był do października 2007 i w którym publikuje swoje felietony.
Kandydował bez powodzenia w kolejnych wyborach parlamentarnych w 1993, 1997 i 2001, w wyborach do PE w 2004 oraz w 2004 dwukrotnie w wyborach uzupełniających do Senatu.
12 maja 2011 UPR-WiP przyjęła nazwę Kongres Nowej Prawicy. W 2013 Janusz Korwin-Mikke był kandydatem KNP w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu rybnickim.
W 2014 kierowany przez niego KNP w wyborach do europarlamentu zajął 4. miejsce z wynikiem 7,15% głosów.
Janusz Korwin-Mikke wywalczył jeden z czterech mandatów przypadających temu ugrupowaniu.
Czterokrotnie kandydował także na urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W 1995 i 2000 z ramienia UPR,
w 2005 jako kandydat Platformy JKM z poparciem UPR, w 2010 jako kandydat partii Wolność i Praworządność. W drugiej turze wyborów w 2010 zasugerował poparcie Jarosława Kaczyńskiego.
Janusz Korwin-Mikke – ciekawostki
W 1989 wziął udział w konkursie ogłoszonym przez Centralny Urząd Planowania na projekt systemu
podatkowego w Polsce i zdobył w nim I nagrodę.
Swoje teksty publikuje w tygodnikach „Najwyższy CZAS!”, „Uważam Rze” i „Angora”, gazecie codziennej „Dziennik Polski”, w „Super Expressie”
Janusz Korwin-Mikke zagrał w kilku filmach, a także jednym serialu „Kraj Świata” jako Przemawiający polityk
„Tylko strach”,”Co się stało?” „Nocna Zmiana””Jest tak jak jest””Wtorek”
W 1998 nagrał z Krzysztofem Skibą piosenkę „Stop podatki!”, która znalazła się na płycie Wąchole
Janusz Korwin-Mikke – rodzina
Jest jedynym dzieckiem Ryszarda Mikkego oraz Marii z Rosochackich. Jego ojciec był przed wojną szefem wydziału konstrukcji silników w Państwowych Zakładach Lotniczych. Po śmierci matki podczas powstania warszawskiego jego wychowaniem zajęła się babka (ojciec został po wojnie na rok osadzony w więzieniu), a następnie macocha.
W 1965 zawarł związek małżeński z Ewą Mieczkowską. W 1973 wziął ślub kościelny z Małgorzatą Szmit. Ma sześcioro dzieci: Ryszarda , Krzysztofa , Kacpra , Jacka , Zuzannę i Korynnę.